Ανατολικό Πήλιο - Προορισμός για όλους
greek english

ΑΝΗΛΙΟ

Το Ανήλιο διακρίνεται για την πλούσια βλάστησή του και την πανοραμική θέα σε βουνό και θάλασσα. Από το κεντρικό δρόμο στρίβοντας στη διασταύρωση για τη πλατεία του χωριού και ακολουθώντας την κατηφορική οδό η θέα κόβει την ανάσα. Μπροστά στα μάτια ξεδιπλώνονται τα τιρκουάζ νερά του Αιγαίου, ενώ διακρίνεται και η υπέροχη παραλία της Μακρυράχης, οι Άγιοι Σαράντα. Από την πλατεία φαίνεται ολοκάθαρα το διπλανό χωριό της Μακρυράχης, με τα σπιτάκια διάσπαρτα πάνω στη πλαγιά του βουνού, τόσο κοντά, λες και θα απλώσεις το χέρι και θα τα αγγίξεις.

Το υψόμετρο του χωριού αγγίζει τα 350μ και η απόστασή του από το Βόλο είναι μόλις 50 χιλιόμετρα μέσω Χανίων και 67 χιλ. μέσω Μηλεών. Για το όνομά του έχουν διατυπωθεί τρεις εκδοχές με κυρίαρχη αυτή που ανάγει την ονομασία στην γεωγραφική του θέση , καθώς το χωριό είναι χτισμένο στην πίσω πλαγιά του βουνού με αποτελέσματα τους χειμερινούς μήνες να μην το “λούζει” ο ήλιος, (Ανήλιο < α(ν) + ήλιος). Αξίζει να σημειωθεί πως αυτή την εκδοχή αναφέρουν οι Δημητριείς. Η δεύτερη εκδοχή αναφέρει πως πήρε το όνομά του από το Αχίλλειο , καθώς η παράδοση τοποθετεί το χωριό κοντά στον αρχαίο οικισμό που ίδρυσε ο ομηρικός ήρωας Αχιλλέας, όταν μαθήτευσε κοντά στον Κένταυρο Χείρωνα, που έμενε σε σπηλιά κοντά στη παραλία του Ανηλίου , τον Μπάνικα. Η τρίτη εκδοχή αναφέρει πως η ονομασία του χωριού οφείλεται στους κατοίκους του ομώνυμου χωριού της Ηπείρου που μετανάστευσαν στο χωριό του Πηλίου κατά την Τουρκοκρατία.

Όσον αφορά στην ιστορία του χωριού δεν υπάρχουν αξιόλογες πληροφορίες και τεκμήρια για την ύπαρξη οικισμού από την αρχαιότητα. Η παράδοση βέβαια θέλει το χωριό να έχει κατοικηθεί από τα πανάρχαια χρόνια, δηλ. από τότε που στο Πήλιο ζούσαν οι Κένταυροι. Μάλιστα υπάρχει η πεποίθηση πως η γεωγραφική του θέση είναι πολύ κοντά με την αρχαία πόλη Αχίλλειο που είχε ιδρύσει ο Αχιλλέας. Αυτός ο ισχυρισμός ενισχύθηκε με την ανακάλυψη αρχαίων οικοδομικών καταλοίπων, για τα οποία ωστόσο δεν γνωρίζουμε σε πια ακριβώς ιστορική περίοδο ανήκουν. Στα βυζαντινά χρόνια το χωριό φαίνεται ότι κατοικούνταν, όπως αποκαλύπτουν τα ερείπια ενός κεραμοκοπείου, αλλά πιο χαμηλά από το Αχίλλειο. Στα τέλη της ίδιας περιόδου στο χωριό έχουν οικοδομηθεί αρκετά μοναστήρια, τα οποία διαθέτουν αρκετές καλλιεργήσιμες εκτάσεις, τις οποίες διαχειρίζονταν οι μοναχοί. Συχνά στα μοναστηριακά χωράφια απασχολούνταν ντόπιοι, οι οποίοι αναλάμβαναν την καλλιέργειά τους παίρνοντας ως αντίτιμο μέρος της παραγωγής. Πιο εναργείς είναι οι ιστορικές αναφορές για το χωριό στα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Οι πηγές αναφέρουν ότι κατά τα πρώτα χρόνια της Τουρκοκρατίας και μέχρι το 1650 ήταν ζιαμέτ, δηλ. μεγάλο τιμάριο με σπαχή το διοικητή της Τσατάλτζας (Θράκης). Ένα φερμάνι του 1803 του Σελήμ του Γ' αποκαλύπτει ότι το χωριό μετά το 1650 ήταν χάσι και ανήκε σε κάποιο πλούσιο Τούρκο. Από τις αρχές του 19ου αι. τα μοναστηριακά κτήματα πουλιούνται σε χριστιανούς, έτσι οι κολίγοι αποκτούν πια δική τους γη και μετατρέπονται σε γαιοκτήμονες. Στις αρχές του 19ου αι. (1815) το χωριό μετατράπηκε σε βακούφι και υπαγόταν στον Βοεβόδα της Αργαλαστής. Όπως αναφέρουν οι Δημητριείς από τις αρχές κιόλας του 18ου αι. το χωριό διακρίθηκε πολύ στον τομέα της βιοτεχνίας και συγκεκριμένα στην παραγωγή μεταξωτών ειδών και σκουτιών, τα οποία εμπορευόταν. Επίσης, οι κάτοικοι του Ανηλίου δραστηριοποιήθηκαν στην παραγωγή σύκων και κρασιού, καθώς και στην ναυτιλία. Στο χώρο του πολιτισμού αξίζει να σημειωθεί πως στο Ανήλιο λειτουργούσε στα μέσα του 18ου αι. “Σχολείο Κοινών Γραμμάτων” με δάσκαλο τον ιερομόναχο Ζαχαρία. Σήμερα οι κάτοικοι του χωριού δραστηριοποιούνται στο χώρο της γεωργίας (κυρίως στην καλλιέργεια μήλων και κάστανων), της ανθοκομίας και του τουρισμού.

Το Ανήλιο είναι κατάλληλος τουριστικός προορισμός για όλες τις εποχές του χρόνου, καθώς συνδυάζει βουνό και θάλασσα. Απέχει μόλις 27 χιλ. περίπου από το χιονοδρομικό κέντρο , ενώ διαθέτει δύο παραλίες, την υπέροχη παραλία της Πλάκας, αγαπημένο θέρετρο της πασίγνωστης Ελληνίδας ηθοποιού Έλλης Λαμπέτη, η οποία διατηρούσε εξοχική κατοικία εκεί, και τη γραφική παραλία του Μπάνικα. Η απόσταση μάλιστα του χωριού από τις παραλίες του Αγίου Ιωάννη και των Αγίων Σαράντα είναι ιδιαίτερα κοντινή.

Σημείο αναφοράς για το Ανήλιο είναι η κεντρική πλατεία, όπου δεσπόζει ο λιθόχτιστος ιερός ναός του Αγίου Αθανασίου, με χαρακτηριστικό ξυλόγλυπτο μπαρόκ τέμπλο, οποίος ανεγέρθηκε το 1785 και αποτελεί δωρεά του Αθανάσιου Αρβανίτη. Ο ναός εορτάζει στις 18 Ιανουαρίου και στις 2 Μαΐου όπου λαμβάνουν χώρα πολιτιστικές εκδηλώσεις, όπως λαϊκά πανηγύρια. Στον προαύλιο χώρο εντυπωσιακή είναι η λιθόστρωτη αμφιθεατρική πλατεία. Την πλατεία στολίζουν δύο πανύψηλες φλαμουριές και μία υποκαστανιά. Κάτω από τον ίσκιο των δέντρων και με θέα το πανέμορφο βουνό μπορεί κανείς να απολαύσει το καφέ του, το τσιπουράκι του, δοκιμάζοντας παράλληλα τοπικές γεύσεις που σερβίρει το παραδοσιακό μαγαζάκι που βρίσκεται εκεί. Σε μικρή απόσταση κείτεται το παλιό δημοτικό σχολείο, στις αίθουσες του οποίου φιλοξενείται η δανειστική βιβλιοθήκη του χωριού, μία μικρή λαογραφική έκθεση, το γραφείο του πολιτιστικού συλλόγου, ενώ συχνά διοργανώνονται δημιουργικές δραστηριότητες εικαστικού ενδιαφέροντος για τα παιδιά.

Στο Ανήλιο ενδιαφέρον παρουσιάζει το εξωκλήσι της Παναγίας της Φανερωμένης , που βρίσκεται σε μια βραχώδη αλλά και πυκνόφυτη τοποθεσία με απεριόριστη θέα στη θάλασσα. Πρόκειται για ένα ναό που χρονολογείται το 18ο αι. , καταστράφηκε λόγω σεισμού και ξανακτίστηκε. Γιορτάζει ανήμερα της Ζωοδόχου Πηγής, όπου μετά την θεία λειτουργία, διοργανώνεται σ΄ ένα ξέφωτο πάνω από τη θάλασσα λαϊκό φαγοπότι, στο οποίο συμμετέχουν ντόπιοι και ξένοι επισκέπτες. Άλλα εξωκλήσια που υπάρχουν στο χωριό είναι της Αγίας Τριάδας με τις υπέροχες τοιχογραφίες του Παγώνη, του Προφήτη Ηλία που ανακαινίσθηκε το 1903 και πανηγυρίζει στις 20 Ιουλίου, του Αγίου Χαραλάμπου, της Ύψωσης του Τιμίου Σταυρού, της Παναγίας των Εισοδίων, της Αγίας Αικατερίνης και της Ευαγγελίστριας.

Αξίζει να αναφερθεί πως στο Ανήλιο έχει συσταθεί από τις γυναίκες του χωριού ο Αγροτικός Συνεταιρισμός “ Τα Ανηλιώτικα” που ασχολείται με την παρασκευή τοπικών προϊόντων όπως γλυκά του κουταλιού και μαρμελάδες , καθώς με την κατασκευή χειροποίητων κεραμικών.

Τέλος κάθε χρόνο στη πλατεία του χωριού διοργανώνεται έκθεση τοπικών προϊόντων, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στους επισκέπτες να σχηματίσουν μια ολοκληρωμένη εικόνα για τα παραδοσιακά προϊόντα του τόπου.